Post-modern politik ekosistem

Gürsel Tokmakoğlu Independent Türkçe için yazdı

İllüstrasyon: Aïda Amer/Axios

Bugünün dünyası, bireyden uluslara kadar büyük bir sınav veriyor.

Post-modern bir dünya ve bunun politikaya yansıttıkları!

Sıra dışı uygulamalar var, ama her şey normalmiş gibi sunuluyor veya öyle algılanıyor.

Yeni dünya algısı, politik değişimin tarifi ve uygulamaları kendi ekosistemiyle açıklanabilir.

Bu yaşam plantasyonlarında mühendisler neleri modelliyorlar?

Tam da böyle bir ekosistemde bizlere düşen bilinçli ve kontrollü olmak ise soralım:

Bilinçli ve kontrollü müyüz?

Burada politika yapıcıları, mühendisler olarak düşünmenizi isterim.

Ekosistem ise politik atmosferdir.

Yerel, bölgesel veya küresel politikanın eriştiği, başka deyişle insanın, çıkarının ve beklentisinin olduğu her yere ilişkin bir tanımlama ve algıdan bahsetmekteyim.

fazla oku

Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)

Ekosistem 

Ekosistemi tarif edelim:

Grotesk, simülasyon ve simbiyotik ilişki. 

Nedir bunlar?
 

  • Grotesk:

Grotesk, varlıkların sıra dışı özelliklerle yeniden tasviri ile dünyaya ait olmayan bir olgu haline getirilmesi sanatıdır. Edebiyatta grotesk tasvirler ise en çok korku edebiyatında yer bulur. Bu aynı zamanda politikada da kullanılır. Korku ve düşman yaratmak ve bunun üzerinden seçmenleri veya rakipleri yönlendirmektir.

Hükümetler, partiler, liderler, hatta başat güçlerin ilgili kurumları, politikacıları, liderleri, güç mücadelesi içinde sürekli üretiyorlar, grotesk yaşam fazlasıyla dinamik.

Örneğin, Trump veya Putin politik olarak grotesk tarif ve davranış modelleriyle karşınızdadır.

Yeni bütün liderlikler üç aşağı beş yukarı birbirine benzerdir, hatta bunlar birbirlerinden beslenirler. Bu bir yeni-politik tarz oluşturur, biri diğerine benzer olur.
 

  • Simülasyon:

Jean Boudrillard "simulakrlar ve simülasyon" kitabından esinle değinebileceğim simülasyon konusu var. Bu konu esasında benim kullandığım örnekle en kolay Matrix filmiyle açıklanabiliyor. 

Eğer bir Matrix filmi senaryosu içindeyseniz bunu önce siz bileceksiniz!

Dolar, altın, paladyum, petrol, mikro işlemci fiyatları, hatta silah fiyatları, Çin'in İpek Yolu, terörizm, sınırların parçalanması, otokrasi, demokrasi... Konuşacak o kadar çok şey var ki.

Strateji, jeopolitik konular var iken siz Matrix'deyseniz kendinizi bilebilir misiniz?

Ama sanki ortam belirleyiciler bunun da bilincinde olarak çalışıyorlar.

Matrix filminde sahne şuydu: Mr. Anderson'a fişi takıyorlar, kablodan görünür dünyaya geçiyor ve Mr. Smith ile dövüşürken mermiler uçuşuyor, ama Mr. Anderson'a mermiler isabet etmiyor, etse de etkilemiyor...

Soru şu: Kırmızı hap mı, mavi hap mı?

Hükümetler, partiler, liderler, hatta başat güçlerin ilgili kurumları, politikacıları, liderleri, güç mücadelesi içinde sürekli üretiyorlar, simülasyon ürünü yaratılmış gerçeklikler.

Mesela ABD sizi öyle bir duruma sokar ki, siz olup bitenin doğal şartlarının içindesinizdir, şikayet etseniz dahi oradan kurtulamazsınız, hatta politikacılar kurtulmak yerine o durumun içinde kalmaya can atarlar.
 

  • Simbiyozlar:

Biyolojide farklı oldukları halde iki canlının bir canlı gibi hareket etmesi, birebirlerinden beslenmeleri veya faydalanmaları simbiyotiktir.

Bu özelliği kullanan canlıya simbiyoz denir. Simbiyozlar birbirileriyle komünite ekolojik bağı kurarlar.

Politik manada düşünüldüğünde mesela İran ve İsrail birer simbiyozdur. Öyle bir doğal ortamları ve ilişkileri oluşur ki sonuçta birbirlerine sağladıkları fayda gayet dikkat çekici haldedir.

Birbirini kullanma, besleme şekliyle Ortadoğu'da ABD ve İsrail birmiş gibi kabul edilebilir. Sonuçta biri diğerini grotesk ilan eder.

Onların hem kendi halkları hem de onlarla ilişkili diğer halklar, mesela Irak'takiler, Suriye'dekiler, bir simülasyonda imiş gibidirler.

Diğer yandan ABD içindeki Yahudi lobisi de karşılıklı çıkar politikaları için komünterdirler, simbiyotik bağ onların politik güçlerine etki eder.


Yeni normaller

Grotesk, simülasyon ve simbiyotik ilişkinin mühendisleri yeni normalleri belirliyorlar.

Yeni normal nedir?

Normalleşme nedir?

Hem yeni diyeceksiniz hem çelişki içinde biçare yaşayacaksınız, bu kabul edilir mi? 

Mesela mühendis şöyle öneriyor: Ey Birleşik Arap Emirliği, şimdiki vasfın İsrail ile normalleşmendir, gibi.

Normalleşmeler bu şekilde yeni bir ekosistemi tarif eder oluyor.

Bu ekosistem Ortadoğu'da geliştiriliyor, tıpkı yeni plantasyon gibi.

Politika bu yönde oluşturuluyor.

Mesela Trump muhatabına şunu dayatıyor, ya İbrahim Anlaşması'nı kabul et ya da kırmızı hapı iç!


Uygulama

Bugünkü post-modern politik uygulama ve örnekleri neler?

Şöyle:

  • Önden kargaşa, kaotik durum; ama kontrol ve vaat…
  • Korku, güvensizlik; ama (mesela) "güvenilir" bir Başkan Trump! Şaka gibi…
  • Nefes aldırmamak adına dominasyon ve kaos stratejisi.
  • Domino etkili süreç yönetimi. Yani unut bir öncekini dercesine sahnenin değiştirilmesi. Her sahnede hedefe dokunuşlar…
  • Umutsuzlar ve umut vaadi birlikte.
  • Çelişkiler bu ortamın doğası.
  • Askeri açıdan bol füze ve drone saldırısı.
  • Siber açıdan bol girdi…
  • Bol medya, mesaj, teşekkür, takdir…
  • Bu yolda görevli liderlerin ortak özelliği: Demagoji, otokrasi ve kleptokrasi.
  • Aparat: Medya ve sosyal medya. 
  • ABD'ye özel: Oval ofis kahvehanesi. İyi ki Oval Ofis var, değil mi? 
  • Sanki dünya Trump'a "muhtaç" ve "o büyük verici!"
  • Matrix: Yeni algıların evreni.
  • Yaşamlara güçlü müdahale.
  • Tümünün adı: Neomedievalizm (bence).

Ortadoğu'da insanları içine çeken konular ve kavramlar, belli sorunları da iç içe geçirir ve oldukça karmaşıklaştırır.

Bazı temel kavramlar esasen algıyı yönlendirmekte de kullanılır.

Çok dikkat etmek gerekir, çünkü doğru yer ve zamanda kullanılmayan kavramlar eğer sürekli ön planda tutuluyorsa bilin ki kullanıcı yaratılmış gerçeklik atmosferi içine çekilmektedir.


Bazı konu ve kavramlardan örnekler:

Filistin ve İsrail… Gazze konusu… Hamas, Hizbullah, Husiler, Haşdi Şabi… İran, Ayetullah… Terörizm, radikalizm… Evanjelizm, Siyonizm, Şiilik… Haçlı ordusu, UFO saldırısı… Normalleşmeler, İbrahim Anlaşmaları… Savaş, çatışma, saldırılar… Liderler, demokrasiler, monarşiler, otokrasiler… Teopolitik, hidrokarbon ürünlerinin fiyatlar…

Başka başka bir sürü başlık…

Kim ne söylüyor ise aslında o dünyanın hedefinin kabulü içinde!

Bu ekosistemde kim ne yapar?

Mavi hap mı, kırmızı hap mı?

İlahi kurtuluş mu, gerçek kurtuluş mu?

Bu içsel ve dışsal seçenekleri ekosistemi (grotesk, simülasyon ve simbiyotik) içinde düşünmeniz gerekir, çünkü yeni politik şartlar buna göre düzenlenmektedir.
 


Realizm ve idealizm

Her bir yeni durum derin incelemeyi gerektirir.

Hayal, rüya, sanal kökenli sahteliklere ciddi bakış gereklidir.

Sorun kendinize:

Ne kadar realistsiniz?

Hatta yaratılmış gerçeklik içinde ne kadar realistsiniz?

Politika belirlemeden önce diğer ilişkileri iyi okumak gerekir.

Eğer mühendisler sizi etkileşim doğasına bağladılar ise bundan kurtulmak; tam da bu yöntemleri kullanabilecek kendi mühendislerinizi yaratarak diğerlerine karşı grotesk, simülasyon ve simbiyotik ilişki önerileri yaratmak, gerekli plantasyonları oluşturmak gerekebilir.

Bu durum sonuçta kendi güç ve çıkar ekosistemini geliştiriyorken, beraberinde kendi toplumunun içinde de bilinçlenme sağlar.

Ortaklıklar önemlidir. Günümüzün bu post-modern şartlarında, politik, sosyal, ekonomik, askeri-güvenlik, bilimsel ve teknolojik, gibi hemen her alanda gelişmenin bir yolu ortaklık kurmaktır.

Ortak olan taraf şartları oluşturan güce erişendir.

İdealistler "-meli, -malı" türü cümleler kuradursunlar… 

Mesela uluslararası hukuk bir bakışla aşındırılıyor görünüyor ise bunun mantığı şudur:

Doğada değişim ve gelişim durdurulamaz, yenilik hep vardır, yeniler yaratılıyor ise ilgili kuralları öncesinde değil, sonrasında belirginleşir.

Mesela ileri gelenler topluma kırmızı çizgiler çiziyorsa düşündürücüdür. 


Paradoks

Burada sizlere bugünün şartlarındaki politika kurgusunu açıkladım, ki buna post-modern dedim.

Durum bu, siz ister kabul edin ister direnin!

Çarpık, sinir bozucu, çıkarcı, agresif, kural ve etik dışı, sömürücü ve bir o kadar da aldatıcı…

Masum insanların üstüne bomba yağdırılıyorken bile bu denli uç, sıra dışı ve etik dışı açıklamalar yapılabiliyor…

Olmaz denilenler bile ne kadar kolay olabiliyor…

Yenik düşen bile zafer kutlamaları yapabiliyor…

Demek ki galip/mağlup yok artık, kim ne kazandı konusu var, çıkar var!

Post-modern politikacılar ve politika yapıcılar öyleler de sıradan insanlar hangi noktadalar?

Açıkladığım yeni dünya, ekosistem bu.

Bu ortam içinde sade vatandaş ya zorlanacak ya da izleyen olacak!

Kolay mobilize edilebilir görülen sade vatandaşın algısı üzerine yoğunlaştıklarından ve gerçek ötesi bir kurgu dayatıldığından dolayı fazlaca yapacak bir şeyin de kalmayacağı düşünülebilir.

Ancak bilinçlenmek en önemli konudur, bütün bunlar o kadar kolay olmamalı!

Reaksiyonistler ölçüsünde bir soru var, kullanılıyor musunuz, diğerlerini siz de mi kullanmak istiyorsunuz?

Çünkü gücü ele geçiren o ekosistemin içinde gelişmeyi öğreniyor, reaksiyon başka bir şekle bürünüyor. 

Bu bir paradoks yaratıyor.

Post-modern politika paradoksaldır.

Sade vatandaş sürekli paradoks içindedir.

 

 

*Bu içerik serbest gazeteci veya konuk yazarlar tarafından hazırlanmıştır. Bu içerikte yer alan görüş ve ifadeler yazara aittir ve Independent Türkçe'nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.

© The Independentturkish

DAHA FAZLA HABER OKU

OSZAR »